Summary

In the poem "Animals," Walt Whitman expresses his admiration for animals and his desire to live among them, finding them preferable to humans. He observes that animals are calm, self-contained, and free from the complexities and falsehoods that characterize human behavior. Unlike humans, animals do not complain about their condition, lose sleep over guilt, or obsess over material possessions, religious duties, or social hierarchies. They are content, equal, and unaffected by the mania of ownership or the need to worship ancestors. Whitman feels a deep connection with animals, believing they reflect qualities of his own true nature—qualities he may have lost long ago due to civilization's influence. He wonders if animals have preserved these innate traits, which he might have carelessly discarded in his journey through life.

Assamese Summary

"পশু" কবিতাটোত ৱাল্ট হুইটমেনে পশুৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰশংসা প্ৰকাশ কৰিছে আৰু তেওঁ মানুহতকৈ পশুৰ সৈতে জীৱন যাপন কৰাৰ ইচ্ছাৰ কথা কৈছে। তেওঁ লক্ষ্য কৰিছে যে পশুবোৰ শান্ত, স্বয়ংসম্পূৰ্ণ আৰু মানুহৰ জটিল আৰু মিছা আচৰণৰ পৰা মুক্ত। মানুহৰ দৰে পশুৱে নিজৰ অৱস্থাৰ বাবে অভিযোগ নকৰে, পাপৰ বাবে নিশা নিদ্ৰাহীন হৈ নাকান্দে, বা ঈশ্বৰৰ প্ৰতি কৰ্তব্যৰ কথা আলোচনা কৰি অসুস্থ নহয়। পশু কেতিয়াও অসন্তুষ্ট নহয়, সম্পত্তিৰ লোভত নপৰে, আনৰ আগত নতশিৰ নহয়, বা হাজাৰ বছৰৰ আগৰ পশুক পূজা নকৰে। তেওঁ পশুৰ সৈতে গভীৰ সম্পৰ্ক অনুভৱ কৰে, বিশ্বাস কৰে যে পশুৱে তেওঁৰ প্ৰকৃত স্বভাৱৰ গুণবোৰ প্ৰতিফলিত কৰে, যিবোৰ তেওঁ সভ্যতাৰ প্ৰভাৱত হেৰুৱাই পেলাইছিল। তেওঁ ভাবে যে পশুৱে এই স্বাভাৱিক গুণবোৰ সংৰক্ষণ কৰিছে, যিবোৰ তেওঁ জীৱন যাত্ৰাত অসাৱধানতাৰে পৰিত্যাগ কৰিছিল।

Important Vocabulary

Main Theme