Chapter 4: Amanda - Question Answers

Thinking About the Poem

এমাণ্ডাৰ বয়স কিমান বুলি তোমালোকে ভাবা? তুমি এইটো কেনেকৈ জানিলা?

Ans:

Amanda seems to be a young school-going child, likely around 10-12 years old. This is suggested by the tasks she is nagged about, like homework, tidying her room, and cleaning shoes, which are typical for a child of this age. Her imaginative daydreams also indicate a youthful, creative mind.

এমাণ্ডা এগৰাকী স্কূলীয়া সৰু ছোৱালী, সম্ভৱতঃ ১০-১২ বছৰ বয়সৰ। তাইক ঘৰুৱা কাম, কোঠা পৰিষ্কাৰ কৰা আৰু জোতা পৰিষ্কাৰ কৰাৰ বাবে ধমক দিয়া হয়, যিবোৰ এই বয়সৰ শিশুৱে কৰা কাম। তাইৰ কল্পনাপ্ৰৱণ মনটোৱেও সৰু ছোৱালীৰ মনৰ চিন হিচাপে সূচায়।

তাইৰ সৈতে কোনে কথা পাতিছে বুলি তোমালোকে ভাবা?

Ans:

The speaker in stanzas 1, 3, 5, and 7 is likely Amanda’s parent or an elder, such as a mother or teacher. They give her instructions and scold her for her habits, showing authority over her.

১, ৩, ৫ আৰু ৭ নং স্তৱকত কথা কোৱাজন এমাণ্ডাৰ মাক-দেউতা বা কোনোবা বয়োজ্যেষ্ঠ মানুহ, যেনে মাক বা শিক্ষক। তেওঁলোকে তাইক নিৰ্দেশ দিয়ে আৰু তাইৰ অভ্যাসৰ বাবে ধমক দিয়ে, যিয়ে তেওঁলোকৰ তাইৰ ওপৰত কৰ্তৃত্ব দেখুৱায়।

২, ৪ আৰু ৬ নং স্তৱকবোৰ বন্ধনীত কিয় দিয়া হৈছে?

Ans:

Stanzas 2, 4, and 6 are in parenthesis because they represent Amanda’s inner thoughts and daydreams. These stanzas contrast with the real-world instructions in the other stanzas, showing her escape into a fantasy world where she is free.

২, ৪ আৰু ৬ নং স্তৱকবোৰ বন্ধনীত দিয়া হৈছে কাৰণ ইয়াত এমাণ্ডাৰ মনৰ কল্পনা আৰু সপোনৰ কথা উল্লেখ আছে । এই স্তৱকবোৰে বাকী স্তৱকৰ বাস্তৱতাৰ নিৰ্দেশৰ বিপৰীতে তাইৰ স্বাধীনচেতীয়া কল্পনাৰ জগতলৈ পলায়ন কৰা দেখুৱাইছে।

২, ৪ আৰু ৬ নং স্তৱকৰ বক্তা কোন? এই বক্তাই ১, ৩, ৫ আৰু ৭ নং স্তৱকৰ বক্তাৰ কথা শুনি আছে বুলি তোমালোকে ভাবানে ?

Ans:

The speaker in stanzas 2, 4, and 6 is Amanda herself, expressing her inner fantasies. She is not listening to the speaker in stanzas 1, 3, 5, and 7 (her parent/elder), as she escapes into her imagination to ignore their nagging.

২, ৪ আৰু ৬ নং স্তৱকৰ বক্তাজন এমাণ্ডা নিজে, যিয়ে তাইৰ কল্পনাৰ কথা প্ৰকাশ কৰে। তাই ১, ৩, ৫ আৰু ৭ নং স্তৱকৰ বক্তা (তাইৰ মাক-দেউতা/কোনোবা বয়োজ্যেষ্ঠ)ৰ কথা নুশুনে, কাৰণ তাই তেওঁলোকৰ অনুশাসনক এৰাই চলি কল্পনাত হেৰাই যায়।

যদি এমাণ্ডা মাৰ্মেইড বা জলপৰী হ’লহেঁতেন, তেন্তে তাই কি কৰিব পাৰিলহেঁতেন?

Ans:

If Amanda were a mermaid, she could live freely in a calm, emerald sea. She could drift blissfully without any restrictions or instructions, enjoying complete independence.

যদি এমাণ্ডা মাৰ্মেইড হ’লহেঁতেন, তেন্তে তাই শান্ত, সেউজীয়া সাগৰত মুক্তভাৱে জীৱন যাপন কৰিব পাৰিলহেঁতেন। তাই কোনো নিয়ন্ত্ৰণ বা নিৰ্দেশ অবিহনে আনন্দেৰে ভাঁহি ফুৰিব পাৰিলহেঁতেন।

এমাণ্ডা অনাথ নেকি? তাই কিয় এনেকৈ কয়?

Ans:

Amanda is not an orphan; she imagines herself as one to escape her reality. She says so because she wants the freedom of roaming the streets alone, without her parents’ constant instructions.

এমাণ্ডা অনাথ নহয়; তাই বাস্তৱতাৰ পৰা পলাবলৈ নিজকে অনাথ বুলি কল্পনা কৰে। তাই এনেকৈয়ে কয় কাৰণ তাই মা-দেউতাৰ নিৰন্তৰ নিৰ্দেশৰ পৰা মুক্ত হৈ ৰাস্তাত অকলশৰে ঘূৰি ফুৰিব বিচাৰে।

তুমি ৰেপাঞ্জেলৰ কাহিনী জানানে? তাই কিয় ৰেপাঞ্জেল হ’ব বিচাৰে?

Ans:

Rapunzel is a fairy tale character who lives alone in a tower with long hair. Amanda wants to be Rapunzel to live a tranquil, carefree life in a tower, free from her parents’ nagging and restrictions.

ৰেপাঞ্জেল এগৰাকী পৰীৰ সাধুকথাৰ চৰিত্ৰ, যিয়ে দীঘল চুলিকোচাৰে এটা মিনাৰত অকলশৰে থাকে । এমাণ্ডাই ৰেপাঞ্জেল হ’ব বিচাৰে কাৰণ তাই মা-দেউতাৰ ধমক আৰু নিয়ন্ত্ৰণৰ পৰা মুক্ত হৈ মিনাৰত শান্ত, চিন্তামুক্ত জীৱন যাপন কৰিব বিচাৰে।

ছোৱালীজনীয়ে কিহৰ বাবে আকাংক্ষা কৰে? এই কবিতাটোৱে এমাণ্ডাৰ বিষয়ে কি কয়?

Ans:

Amanda yearns for freedom and a life without restrictions. The poem shows that she is a creative, imaginative girl who feels trapped by her parents’ constant instructions and escapes into her daydreams to cope.

এমাণ্ডাই স্বাধীনতা আৰু নিয়ন্ত্ৰণমুক্ত জীৱনৰ বাবে আকাংক্ষা কৰে। কবিতাটোৱে দেখুৱায় যে তাই এগৰাকী সৃজনীশীল, কল্পনাপ্ৰৱণ ছোৱালী । যি মাক-দেউতাকৰ নিৰন্তৰ নিৰ্দেশত আৱদ্ধ হৈ থকাৰ কথা অনুভৱ কৰে আৰু কল্পনাৰ জগতত হেৰাই যায়।

শেষৰ স্তৱকটো পঢ়া। তুমি ভাবানে এমাণ্ডা মনমৰা আৰু খিংখিঙীয়া হৈ আছে?

Ans:

In the last stanza, Amanda is accused of sulking and being moody, but she may not be. She might be silent because she is lost in her daydreams, trying to escape the constant nagging.

শেষৰ স্তৱকত এমাণ্ডাক মনমৰা আৰু খিংখিঙীয়া বুলি অভিযোগ কৰা হৈছে, কিন্তু তাই হয়তো তেনেকুৱা নহয়। তাই নীৰৱ হৈ থাকিব পাৰে কাৰণ তাই নিৰন্তৰ ধমকৰ পৰা পলাবলৈ কল্পনাত হেৰাই আছে।